IKAT

Technika chine a la branche, ma jednak dużo starsze korzenie, wywodzi się bowiem od ikatu – jednej z tradycyjnych metod dekoracji tkanin stosowanych w Azji. Oba style łączy efekt rozmycia wzoru, jednak sam proces powstawania tkanin był zupełnie inny. Słowo ikat, albo melgikat, znaczy po malajsku wiązać – obwiązywać. Technika ikatu jest dużo bardziej pracochłonna niż chine a la brachne, polega bardziej na farbowaniu, niż malowaniu osnowy. Nici obwiązuje się w miejscu, gdzie ma powstać wzór, tak by nie przepuszczały barwnika, a nastęnie macza w farbie. Tę czynnośc powtarza się kilka razy, zależnie od ilości barw jakie maja wystąpić w tkaninie. W efekcie powstają rozmyte wzory, zwykle geometryczne, lub przedstawiające przestylizowane i uproszczone rośliny. Metoda chine a la branche, powstała więc z chęci naśladownictwa wschodnich tkanin.