Menavino

Nieliczni podróżnicy, posłowie i kupcy, byli w XVI, XVII i XVIII wieku, jedynym źródłem wiedzy mieszkańców zachodu o Azji. Jednym z ciekawszych źródeł jest relacja Włocha – Giovanniego Antonia Menawino, który był zbiegłym tureckim niewolnikiem. Historia tego człowieka przypomina scenariusz filmu przygodowego. Gdy miał dwanaście lat (w 1504 roku), został porwany przez piratów, a następnie sprzedany do niewoli w Konstantynopolu, gdzie zakupiono go dla osobistej służby sułtanowi Bayazidowi II. Zanim Menavino skonczył dwadzieścia pięć lat, zdołał uciec z niewoli i tułał się po Persji i Grecji, a następnie wrócił na europejskim statku do Włoch, gdzie po latach spisł swe wspomnienia o życiu codziennym na dworze, wśród słóżby i w seraju. Jego książka I cinque libri delle legge, religione, et vita de’ turchi, or The Five Books of the laws, religion and life of the Turks opisuje wszystkie aspekty życia prywatnego, w tym również zawiera opisy ubiorów i obyczajowości, które najbardziej fascynowały Europejczyków, zwłaszcza zachodnie damy. Ten niezwykły tekst, wraz z innymi źródłami, stonił przez ponad dwieście lat inspiracje zabaw na salonach, maskarad, mody, a nawet życia codziennego wielu pasjonujących się wschodem ekscentryków.

polecam uniwersytecki artykuł na ten temat: http://repository.upenn.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1002&context=hist_honors