Przez większość XVIII wieku rękawiczki damskie należały do rzadkości, zamiast tego panie nosiły mitenki, czyli rękawiczki bez palców. Mitenki mogą mieć obcięte koniuszki palców, albo mieć tylko kciuk. (zupełny brak palców czyni z rękawiczki już nie mitenki, ale zarękawek). Noszenie mitenek, było w zasadzie nieuniknione, ponieważ w modzie przez całe niemal stulecie były suknie z rękawem do łokcia. Aby uchronić się od nieprzyjemnego zimnego powietrza i wiatru noszono mitenki do łokcia, które dzięki temu, że nie miały palców, umożliwiały robienie różnych rzeczy, również takich, które wymagały zręczności. Dopiero pod koniec XVIII wieku wróciła moda na damskie rękawiczki.
Najbardziej typowe mitenki z jedwabiu, z trójkątnym wykończeniem zasłaniającym wierzch dłoni i "rurką" na kciuk.
Te są wykończone cienkim złotym galonem i haftowane złotem po wewnętrznej stronie trójkątnego zakończenia. Tę dekoracyjną część było widać, po odwinięciu.
Te są sztukowane, uszyte ze ścinków tafty
Jedwabne mitenki ze złotym galonem z podszewką z drukowanej bawełny. przełom xvii i xviii wieku
Aksamitne, haftowane złotą nicią z cekinami, podszyte cienką skórką. przełom xvii i xviii wieku
połowa xviii wieku ze złotą koronką
Amerykańskie przełom xviii i xix wieku. Mitenki były oczywiście popularne we wszystkich epokach, ale wrzucam tylko z xviii wieku, ponieważ na razie chcę się skupić na ubiorach z mojego ulubionego okresu.
Aleksander Roslin lata 60', mitenki z wiśniowej tafty z niebieską podszewką.
I na koniec Nattier - lata 50' Rękawiczki z nie całkiem zaszytymi pacami na czubkach
to dopiero dla mnie nowość! byłam przekonana, że damy nosiły rękawiczki z palcami, jedwabne, z malowidłami,ale to może przez te nieścisłości w filmach typu 'Maria Antonina"
OdpowiedzUsuń