Pisałam już kiedyś o słynnym desniście Revelu, ale wrzuciłam wtedy tylko kilka przykładów tkanin w jego stylu. Ponieważ moja kolekcja bardzo się powiększyła i ostatnio trochę bardziej się nim zainteresowałam, to wrzucę teraz troszkę większą galerię. To będą tkaniny zaprojektowane i wykonane przez niego, w manufakturze w Lyonie, albo też w innych, zagranicznych, które go naśladowały zarówno stylistycznie, jak technologicznie.
Revel już w XVIII wieku (ale po śmierci) został uznany za największego francuskiego desenistę, a umarł jako bogacz opromieniony międzynarodową sławą wielkiego artysty i wspaniałego rzemieślnika. To powodzenie zapewne wynikało nie tylko z faktu, że tak doskonale wykonywał swoja pracę i projekty, ale również dlatego, że reprezentował gust i styl czysto francuski. Po okresie mody na tkaniny typu bizarre, o których się niedawno tak rozpisałam, nastąpił zwrot ku naturalizmowi z jednej strony, oraz symetrycznym wzorom koronkowym z drugiej (pisałam już o tym w postach pt. kalejdoskop koronek). Był to odwrót od egzotyzmu i włoskiego przepychu, abstrakcji i dynamizmu, w stronę stylu francuskiego naturalizmu, koronek i symetrii. (takie cechy nosiło francuskie wzornictwo już pod koniec xvii wieku, jednak chwilowo zostało wyparte przez styl bizarre) Styl ten trwał od połowy lat 20' do początku lat 40' XVIII wieku, a Jean Revel był jego królem i gwiazdą. Pracował wcześniej w manufakturze w Goblin i pragnął w tkactwie uzyskać podobny efekt naturalizmu i malarskości jak w gobelinach. Opracowawszy metodę point rentres uzyskał możliwość gładszych przejść tonalnych w cieniowaniu obiektów.
Tę technikę oczywiście kopiowały manufaktury na całym świecie, ale styl nosi powszechnie nazwę "naturalizmy revela" bez względu na pochodzenie konkretnej tkaniny. Były to wyroby pełne przepychu, w guście barokowym, gdzie bogactwo, urodzaj i zmysłowość są doprowadzone do przesytu samymi sobą. Tkaniny Revela były grube, ciężkie, kosztowne, motywy olbrzymie i dodatkowo broszowane srebrem i złotem w różnorodne faktury. Rośliny mają grube konary, ale nawet tak solidne łodygi uginają się pod ciężarem gigantycznych owoców, właściwie przejrzałych, nieledwie gnijących, ponadgryzanych przez robaki, lub pękających, z których wysypują się pestki. Kwiaty prawie zwiędłe, niemal przekwitłe. Kolory żywe i bogate.
owoce i drzewa umieszczone są w koszykach, na skałach, muszlach, palmetach itd. często pod spodem wprowadzona jest delikatna gałązka, która nadaje nieco lekkości ciężkiej kompozycji. Podobnie jak we wcześniejszym stylu bizarre, również tu bardzo popularne było mieszanie proporcji. Owoce są wielkości połowy drzewa, lub spomiędzy kwiatów wyrasta miniaturowy kościół lub zamek. Rzadko spotkamy się tu już architekturą egzotyczną. Będą to raczej elementy rokajowe (Francja), lub gotyckie (Anglia, Włochy).
Oprócz tego Revel był zwolennikiem ekspresyjnego cieniowania, nazwanego przez Thorntona, oświetleniem w czasie burzy. Niektóre jego motywy są oświetlone bardzo kontrastowo, tak że z jednej strony światło dochodzi do czystej bieli (lub nici srebrnej), a z drugiej do czerni, lub prawie czerni.
Najwięcej zachowanych obiektów związanych z tym tematem, to fragmenty tkanin, oraz paramenty kościelne. Tak ciężkie i grube tkaniny rzadziej stosowane były na ubiory świeckie, a te z kolei przetrwały w bardzo nielicznych egzemplarzach. Prawdopodobnie stare suknie przerabiano na obicia i inne mniejsze elementy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz